Artikelen

Zwarte Ibis en Kleine Trap

Zwarte Ibis in Drachten


Zwarte Ibis Drachten (10-02-2014) foto: Koert Scholten

Afgelopen maandag 10 februari was ik uitgebreid aan het inventariseren in verband met de nieuw uit te geven atlas van broedvogels en wintergasten van SOVON. Zelf inventariseer ik blok 11-37 dit jaar. Het blok is 5 bij 5 kilometer en ongeveer begrensd door Waskemeer, Donkerbroek, gebied Rome/Klein Groningen en Duurswaldmerwei (tussen Wijnjewoude en Bakkeveen. In dat blok o.a. dus de Duurswouderheide.
Wie denkt dat het buitengebied niet zo geweldig is, komt bedrogen uit. Op mijn tellijst in ieder geval: Grote Zilverreiger, Toendrarietgans (er zijn er veel momenteel), Wilde Zwaan,
de eerste Witte Kwikstaart van dit jaar enz. enz.. Inmiddels zijn de wintertellingen gedaan en ik zit al op 80 soorten. Daar komt dus nog de gehele broedvogelinventarisatie bij (vanaf eind maart). Goed, over de inhoud van de telling een volgende keer meer.
Net klaar met de telling en nog even langs de Duurswouderheide i.v.m. gemiste soorten als Kleine Bonte Specht, Zwarte Specht (en net een roepende Raaf “gescoord”), kreeg ik een sms-je van mijn zoon Sjouke. Er was een Zwarte Ibis aanwezig in Drachten. Nu was dit niet de eerste keer dat ik hem “had” in ons land, maar toch: erg leuk.

Fiets gekeerd en naar huis, waar Sjouke al klaar stond met telescoop en fototoestel. Meteen door naar Drachten. De locatie hadden we al snel gevonden, namelijk in de nieuwe wijk Singelpark. Na 5 minuten de vogel al “gespot”. Later ging de vogel een stukje vliegen en was hij beeldvullend in het vizier. Wat moet dat beest nou in een woonwijk naast een dreunende graafmachine? Hij stoorde zich totaal niet aan het lawaai. Komt dat wel goed wat betreft status? Geen ring of anderzijds kenmerken van gevangenschap. Bekend is dat er meerdere Zwarte Ibissen zijn gezien deze winter, o.a. een groep van 14 over het Lauwersmeer. Het zat dus wel goed. Diverse foto’s gemaakt en natuurlijk gesproken met aanwezige vogelaars. Dat is altijd een soort reünie.

 

Kleine Trap bij Langelo


Kleine Trap bij Langelo (13-02-2014) foto: Koert Scholten

Het kan kennelijk niet op dit jaar. Nu weer een Kleine Trap, en wel in de buurt. Op mijn werk een sms van mijn zoon. Een Kleine Trap bij Langelo. Even mijn agenda bekijken. Vergadering snel afgesloten (kun je doen als voorzitter……). Collega lief aankijken en de volgende dag maar wat langer doorwerken. Daar gaat ie dan. Na een half uur de soort “in de pocket”. Het was mijn tweede in Nederland. De eerste was 28 jaar (!!!) geleden bij Urk.

De vogel zat in een natuurgebied en was redelijk, maar veraf, te zien. Het was een onvolwassen mannetje. 

De soort komt voor in Oostelijk en Zuidelijk Europa in steppe-achtig landschap. Een theorie zou kunnen zijn dat de vogel door de harde wind uit koers is geraakt en hier terecht is gekomen. Vroeger werd de soort, evenals zijn neef de Grote Trap, vaker gezien in het winterhalfjaar. Het is dus een prima soort en de moeite om even te gaan kijken. Ik trof er natuurlijk meer bevriende vogelaars en na een uurtje en een regenbui vond ik het welletjes.

Wat bezielt je eigenlijk om te twitchen? Simpel: het bloed stroomt waar het niet gaan kan. Voor mezelf vind ik het de ultieme mogelijkheid om te genieten van zeldzaamheden die altijd het krentje in de pap zijn. Het zien van soms grote aantallen medevogelaars is niet altijd leuk, maar aan de andere kant weet je dat ook zij genieten van de waarneming. Over de drukte en het leiden in goede banen is al veel gezegd en geschreven. Ik weet uit ervaring dat de afspraken goed worden gemaakt. Je maakt elkaar attent als je je niet houdt aan de afspraken. Je weet ook dat er bij een zeldzame melding mensen verschijnen en die gun je ook een blik op jouw ontdekking. Het is puur persoonlijk, er zijn mensen die er niets mee hebben, mensen die het veroordelen en mensen die het juist prachtig vinden.
Was het vroeger zo dat je met hooguit tien tot twintig man stond te kijken, nu kun je bij een extreme zeldzaamheid wel 400 man verwachten. Ik moet zeggen dat verreweg de meesten zich houden aan de afspraken omtrent parkeren, aanwezigheid, betreden van verboden gebied, rekening met elkaar houden enz. Soms is het lastig om (professionele) fotografen te herinneren dat ze niet alleen aanwezig zijn, maar rekening moeten houden met de afspraken.
Na een boze blik is het meestal wel geregeld.

Geniet nog even van de bijgevoegde foto’s.

 

 
Koert Scholten / februari 2014

« terug naar overzicht artikelen