Op een struik in de tuin trof ik een prachtige metalig glanzende libel aan.
Het blijkt het mannetje van de Smaragdlibel (Cordula aenea) te zijn, behorende tot de familie van de glanslibellen. In het Fries heet deze koperkleurige of bronsgroene libel heel toepasselijk 'Brûnskop'.
De Smaragdlibel legt eitjes in het water: het vrouwtje tipt met haar legschede het wateroppervlak aan. Dit heet exofytische ei-afzetting, in tegenstelling tot de endofytische ei-afzetting, waarbij de eitjes in een waterplant worden afgezet.
De larve leeft vervolgens wel twee of drie jaar in het water. Vaak in matig voedselrijke vennen en plassen op de zandgronden en in laagveenmoerassen.
In het voorjaar klimt de larve vaak via een stengel uit het water.
Uit deze lelijke larve komt dan een prachtige libel ('imago') kruipen. Dit heet 'uitsluipen'. De Smaragdlibel sluipt met name in mei uit en kan dan soms in grote groepen worden waargenomen.
Van het wonderlijke proces van 'uitsluipen' zijn op internet prachtige fotoreportages te vinden.
In dit stadium is de libel erg kwetsbaar en vormt een voedselbron voor vogels en kikkers.
Na het uitsluipen blijft het larvenhuidje (exuvium, meervoud exuviae) achter op de waterplant.
Deze huidjes kun je vaak vinden op planten in het water en heel lang bewaren.
Na het uitsluipen zoekt de Smaragdlibel naar voedsel in een bosrijke omgeving waar hij langs bossages voornamelijk op mugjes en vliegen jaagt.
Na een aantal weken zijn de libellen geslachtsrijp en keren terug naar het water om te paren en eitjes af te zetten.